कावळा आणि चिमणीची मैत्री
ही गोष्ट आहे दोन प्रिय मित्रांची, एक चिमणी आणि एक कावळा, जे मैत्रीचे उदाहरण बनले.
एकेकाळी एका सुंदर जंगलात एक चिमणी राहत होती. ती जंगलाच्या उंच फांद्यावर बसून आनंदाने आणि शांततेने आपला वेळ घालवत असे. ती जंगलातील एक अतिशय सुंदर चिमणी होती जी नेहमी आनंदी होती. तिचा एक खास मित्र होता, एक हुशार कावळा. कावळा हा जंगलातील सर्वात बुद्धिमान पक्ष्यांपैकी एक होता आणि जंगलातील सर्व पक्ष्यांना तो खूप प्रिय होता.
एके दिवशी चिमणी कावळ्याकडे पाहून म्हणाली, “कावळा भाऊ, माझ्याशी मैत्री का केलीस? माझ्यासोबत का बसला आहेस? मी फक्त एक लहानशी चिमणी आहे, तू माझ्यापेक्षा मोठा आणि अधिक अनुभवी आहेस, तू उंच जंगलात फिरतोस, जे उडण्यात माझ्यापेक्षा चांगले आहेत.”
कावळा हसत म्हणाला, “अगं चिमणे, मैत्रीत उच्च-नीच नसते. आपण सर्व एकाच जंगलातील राजे आणि राणी आहोत. आणि आपण या जंगलात एकत्र राहायला हवे. आपण सर्व प्राणी-पक्षी एक कुटुंब आहोत आणि हे जंगल सुरक्षित ठेवणे आपले कर्तव्य आहे.
चिमणी किलबिल आवाजात म्हणाली, “आम्ही सर्व समान आहोत असे सांगत असला तरी तुझ्या तुलनेत माझ्यात काही विशेष नाही.”
कावळा आपल्या बुद्धीने म्हणाला, “ प्रत्येकजण आपापल्या वैशिष्ट्यांनी अद्वितीय असतो. आपण आकाशात उडू शकता आणि ची ची ची करू शकता, जे इतर कोणीही करू शकत नाही. माझे ऐक, खोटी मैत्री करण्यापेक्षा आपण एकमेकांना मदत केली पाहिजे.”
चिमणीने विचार केला आणि म्हणाली “बरोबर कावळा भाऊ, आपण एकमेकांना मदत केली पाहिजे.”
यानंतर चिमणी आणि कावळा मिळून जंगलातील अनेक समस्या सोडवल्या. एकदा त्यांना मोठी समस्या भेडसावत असताना जंगलात पाण्याची कमतरता होती. तेव्हा चिमणी आणि कावळा यांनी मिळून तलाव बनवायचे ठरवले. ते सर्व वनवासींना भेटले आणि एकत्र काम करू लागले.
त्यांच्या मेहनतीमुळे तलाव तयार झाला आणि जंगलात पुन्हा हिरवळ वाढली. वनवासी चिमणी आणि कावळ्याच्या मेहनतीचे कौतुक करत त्यांच्याकडे अभिमानाने पाहत होते. यानंतर दोघांनाही समजले की खऱ्या मैत्रीतच खरा आनंद आहे.
चिमणी म्हणाली, “कावळा भाऊ, आम्हाला नेहमी तुमच्या आधाराची गरज आहे, आपण सर्वांनी एकमेकांना मदत केली पाहिजे, जेणेकरून आपण सर्व आनंदी आणि शांत जंगलात राहू शकू.”
कावळा हसला आणि म्हणाला, “हो चिमणी, यात काही शंका नाही. मैत्रीतच खरा आनंद असतो.”
अशा प्रकारे, चिमणी आणि कावळा यांनी जंगलात मैत्री आणि मदतीचा आदर्श ठेवला. त्याच्या या कथेतून आपण शिकतो की खऱ्या मैत्रीमध्ये खरा आनंद एकमेकांना मदत करण्यात आणि भागीदार म्हणून काम करण्यात आहे.